Otolaryngolog zajmuje się diagnostyką, leczeniem i profilaktyką chorób: ucha, kości skroniowej, nosa, zatok przynosowych, jamy ustnej, gardła, krtani, tchawicy, oskrzeli, przełyku, głowy, szyi oraz przyległych do nich struktur, a także narządów zmysłów – słuchu, równowagi, węchu i smaku.
W naszym Centrum Medycznym w ramach poradni udzielane są konsultacje dla dorosłych i dzieci od 0 roku życia.
DO PORADNI W RAMACH NFZ WYMAGANE JEST SKIEROWANIE
Skierowaniem do lekarza specjalisty nie jest karta informacyjna z leczenia szpitalnego, izby przyjęć, czy szpitalnego oddziału ratunkowego. Jeżeli w karcie informacyjnej wskazana jest kontynuacja leczenia, skierowanie powinien wystawić lekarz prowadzący leczenie pacjenta w szpitalu.
Pamiętaj! Na podstawie jednego skierowania możesz zarejestrować się tylko w jednej placówce udzielającej świadczeń w danym zakresie.Pacjenci wymagający większej niż jedna liczby porad specjalistycznych z danej przyczyny, przedstawiają skierowanie tylko przy pierwszorazowym zgłoszeniu się do wybranej poradni specjalistycznej.
Z jakimi objawami udać się do laryngologa (otorynolaryngologa)?
Laryngolog (otorynolaryngolog) pomoże w przypadku wielu dolegliwości. Wśród nich znajdują się:
• objawy związane z uchem: uczucie zatkanego ucha, szumy uszne, ból ucha, pogorszenie słuchu;
• krwawienie z nosa;
• przewlekły katar;
• chrapanie;
• chrypka;
• częsty ból gardła;
• dysfagia – zaburzenia połykania;
• oddychanie przez usta;
• zawroty głowy;
• nawracające bóle głowy;
• zaburzenia równowagi;
• zaburzenia węchu i smaku;
• guzy szyi i głowy;
Fiberoskopia – jak wygląda badanie nosogardła, krtani, tchawicy i oskrzeli?
Fiberoskopia, przeprowadzana za pomocą giętkiego endoskopu, jest badaniem umożliwiającym dokładne obejrzenie górnych dróg oddechowych, zwłaszcza ciężko dostępnych miejsc. Jest to jedno z podstawowych badań w diagnostyce zmian u dzieci oraz dorosłych. Pozwala na dokładną ocenę stanu nosogardła, krtani i płuc.
Badanie wykonywane jest poza koszykiem świadczeń gwarantowanych z NFZ.
Fiberoskopia – jakie są wskazania do badania?
Wskazaniem do wykonania fiberoskopii jest przede wszystkim podejrzenie przerostu trzeciego migdałka u dzieci (tzw. gardłowego). U dorosłych jest podstawą w diagnostyce zmian nowotworowych w obrębie nosogardła. Lekarz pobiera za pomocą endoskopu wycinek tkanki do badania histopatologicznego lub wykonuje kontrolę przy leczeniu nowotworów dotykających górne drogi oddechowe, a także w celu oceny terapii prowadzonej za pomocą leków donosowych i jej ewentualnych powikłań.
Wskazań do wykonania badania jest znacznie więcej. Są to m.in.:
• Diagnostyka bezdechów sennych i chrapania,
• Diagnostyka i ocena skuteczności leczenia zatok przynosowych,
• Diagnostyka krwawień z nosa,
• Diagnostyka zmian nowotworowych i przed nowotworowych,
• Kontrola po zabiegach operacyjnych,
• Ocena podniebienia,
• Podejrzenie ciała obcego w nosie,
• Zaburzenia drożności nosa,
• Zapalenia uszu,
Podcięcie wędzidełka
Wędzidełko języka (podjęzykowe), to fałd skóry łączący powierzchnię języka z dnem jamy ustnej. Gdy jest prawidłowej długości, pozwala na swobodne przemieszczanie języka i na poprawne wymawianie głosek.
Czasami zdarza się, że wędzidełko podjęzykowe jest za krótkie, można to sprawdzić:
• podczas podnoszenia języka do góry wędzidełko bardzo się napina i grubieje,
• dziecko ma problemy ze ssaniem,
• język z trudem się wysuwa,
• czubek języka jest wcięty na środku na kształt serca,
• głoski: „l”, „sz”, „ż”, „cz”, „dż” oraz „r” są źle wymawiane.
W takiej sytuacji lekarz, może podjąć decyzję o podcięciu wędzidełka podjęzykowego. WAŻNE: aby przed zabiegiem, rodzice skonsultowali zabieg z logopedą.
Zabieg polega na przecięciu błony znajdującej się pod spodem języka. Po podcięciu wędzidełka ranka goi się szybko i nie wywołuje zwykle powikłań. Przed zabiegiem należy wykonywać odpowiednie ćwiczenia zapobiegające zrostom oraz uczące prawidłowych ruchów języka. Ćwiczenia te należy kontynuować również po podcięciu wędzidełka, aby zabieg był w pełni skuteczny.
Przykładowe ćwiczenia przed i po zabiegu podcięcia wędzidełka
• Dotykaj językiem kącików ust przy szeroko otwartej buzi. Rób to coraz szybciej.
• Oblizuj wargi przy szeroko otwartej buzi.
• Oblizuj lizak wyjmując język z ust.
• Wystaw język z buzi daleko do przodu, skieruj w górę, a następnie go schowaj.
• Spróbuj naśladować odgłosy kopyt konia.
• Spróbuj sięgnąć językiem na przemian do nosa i do brody.
Zarówno na etapie prawidłowego rozpoznania problemu, jak również po podcięciu wędzidełka u dziecka, bezwzględnie konieczna jest terapia logopedyczna w celu uniknięcia ponownego zrostu oraz wykształcenia u dziecka prawidłowego nawyku unoszenia języka.
Wykonanie zabiegu podcięcia wędzidełka nie jest możliwe ze względu na:
• uczulenie na stosowane w czasie zabiegu leki znieczulające;
• zły stan ogólnego zdrowia pacjenta;
• infekcje dróg oddechowych;
• przyjmowane leki rozrzedzające krew.